|
Czujki temperaturowe
Czujki temperaturowe - termomaksymalne i termoróżniczkowe
- rejestrują wzrost temperatury następujący podczas spalania,
nie rejestrują natomiast dymu i gazów spalinowych wydzielających
się podczas większości pożarów. Z kolei skład materiałowy
nowoczesnych budynków i ich zawartości powoduje, że pojawienie
się otwartego ognia poprzedzone jest tleniem się i wydzielaniem
znacznych ilości dymu. W tym przypadku zastosowanie samych
czujek temperaturowych jest niewystarczające.
Czujki te nadają się do obszarów, na których w normalnych
warunkach eksploatacyjnych może występować dym lub podobne
aerozole, lecz w przypadku pożaru można spodziewać się otwartego
i gwałtownie rozprzestrzeniającego się ognia.
Optyczne czujki pożarowe
W optycznych czujkach fotoelektronicznych
znajdują się dioda nadawcza i odbiorcza, umieszczone pod odpowiednim
kątem względem siebie. Jeżeli do urządzenia przedostaną się
widoczne cząstki produktów spalania (np. tlącego się PCV),
następuje rozproszenie wiązki światła wysyłanej przez diodę
nadawczą, co powoduje wzrost poziomu sygnału diody odbiorczej.
Czujki optyczne nie potrafią wykrywać niewidocznych cząstek
produktów spalania, wydzielających się na przykład podczas
pełnego spalania drewna. Z tego względu nie nadają się jako
jedyne zabezpieczenie tam, gdzie mogą występować tego rodzaju
pożary.
Czujki jonizacyjne
W jonizacyjnych czujkach dymu umieszczony jest lekko radioaktywny
związek, powodujący jonizację powietrza w komorze detekcyjnej.
W komorze znajduje się elektroda prętowa, do której przyłożone
jest napięcie, generując określony przepływ prądu. Cząstki
produktów spalania - nawet najdrobniejsze - które przedostaną
się do wnętrza czujki, łączą się z jonami, powodując zmniejszenie
przepływu prądu i zmianę sygnału. Czujka jonizacyjna jest
jedyną, która potrafi rejestrować zarówno niewidoczne, jak
i ciemne, widoczne aerozole produktów spalania. Cząstki te
nie mogą być jednak naładowane elektrycznie ani zbyt duże.
Przy spalaniu tworzyw sztucznych, np. PCV, podczas fazy tlenia
się powstają znaczne ilości cząstek naładowanych elektrycznie,
na które czujki jonizacyjne nie reagują.
Czujki wielosensorowe
W czujkach wielosensorowych w jednym urządzeniu połączone
są dwie lub trzy metody detekcji - optyczna, termiczna i jonizacyjna.
Dzięki temu czujka trójsensorowa potrafi zapewnić wczesną
sygnalizację pożaru w znacznie szerszej gamie zastosowań niż
czujki stosujące tylko jedną lub dwie metody. Czujka ta jest
urządzeniem uniwersalnym do wszystkich możliwych zastosowań
- jedynym które w sposób optymalny spełnia dzisiejsze złożone
i nieustannie zmieniające się wymagania.
Czujki wielosensorowe są
zalecane w następujących zastosowaniach:
- w warunkach wysokiego
zagrożenia życia ludzkiego, np. w szkołach, szpitalach,
teatrach, itp.
- w budynkach, gdzie znajduje
się mienie znacznej wartości, takich jak muzea, obiekty
kulturalne, itp.
- w pomieszczeniach o zmiennym
przeznaczeniu lub nieznanym obciążeniu ogniowym, takich
jak magazyny, laboratoria, itp.
- w budynkach zagrożonych
atakiem terrorystycznym lub podpaleniem, takich jak obiekty
wojskowe lub obiekty rządowe.
- w warunkach zmiennego
zagrożenia lub w ekstremalnych warunkach eksploatacyjnych,
np. w zakładach przemysłowych.
- w budynkach wyposażonych
w oddzielne systemy wentylacji i klimatyzacji, stosowane
w pomieszczeniach komputerowych i pomieszczeniach o podwyższonej
czystości.
- w budynkach wysoko sklepionych,
takich jak obiekty rozrywkowe lub magazyny wysokiego składowania.
- w obiektach o szczególnych
wymaganiach w zakresie bezpieczeństwa, takich jak elektrownie
jądrowe, zakłady chemiczne, okręty, itp.
|
